22 Eylül 2011 Perşembe

her şey ben oradayken öldü...

sonunda tanrı, bir yayda gerip de rüzgarı, bir ok gibi fırlattı yeryüzüne ve tam o sırada inceden bir yağmur başladı..

her şey ben oradayken oldu.. çınar ağacından bir yaprak usulca vazgeçti gövdeden ve kendini usulca döne döne yere bıraktı.. 

neler anlattı şimdiye kadar yeryüzü bize, ne hikayeler yaşandı bu topraklarda, bu evlerde, bu sokaklarda, kaç acı, kaç sevinç ıslandı yağan yağmurda, kaç gölge sere serpe düştü çiçeklerin üzerine, bilmiyorum.. yüzüme düşen bütün gölgelerden bir mana yaptım kendime, bu akşam o manayla içiyorum..

her şey ben oradayken oldu.. usul usul yağan yağmur, usul usul inerken yeryüzüne, usul usul bir balkonda, herşey yavaşça ilerlerken, tanrı, bir yayda gerip de rüzgarı, bir ok gibi fırlattı yeryüzüne.. işte sonbahar o an geldi..

her şey ben oradayken öldü...

4 yorum:

  1. bu çok güzel bir yazı ve seninde yazıların kadar güzel olduğunu tahmin ediyorum. sanırım öğrendiğim kadarıyla hastaymışsın umarım kısa zamanda iyi olursun. bu sanki eski sevgiliye mektup gbi oldu ama neyse :)

    YanıtlaSil
  2. çok teşekkür ederim.. iyileştim.. hayatın yaptığı kötü bir şakaydı.. artık daha ciddi bi ilişkimiz var:) ve itiraf: yazılarım galiba benden daha güzel.

    YanıtlaSil
  3. bende kendini 4 ayda toplamış iyileşmiş biri olarak seni anlıyorum. yazıların sen demek o halde sende güzelsin demek en az benim kadar :p

    YanıtlaSil
  4. geçmiş olsun bize ve bizi sevenlere..

    YanıtlaSil