26 Eylül 2011 Pazartesi

sokakları boşalt tanrım.

Tanrım..Çok insan, çok nefes, çok fikir, çok elbise, çok çift göz var heryerde.. Her yerdeler tanrım.. Uçuşuyorlar etrafımda. Sağıma soluma çarpıyolar.  Hep kendi dertleri var tanrım, ruhum eziliyor..


Bütün bunların dışındayım, kendi köşemdeyim. Sessizliğimle barıştım ben, cümle kurmamı bekleyenler var tanrım.. İletişim kurmak, sadece konuşmak değil.. Sessizliğe göm beni bir süre..


İşte buradayım.. Bu eksi yerde. Eskimiş, yıpranmış, tozlanmış nefesim bile. Ferahlık serp içime tanrım.
Sokakları boşalt, biraz yürüyeyim. 


Yaşadıklarımı anlamlı kıl.


Gözlerim kapalı.. Yüzüme şarkı dokunurken, kafamı yavaşça yukarı kaldırırken, nefes alıyorum..  Aldığım nefesten içeri sızıyor hayat.. İçime hayat sızıyor, tanrım, çok korkuyorum.. İçime sızan hayatın ta kendisinden hem de..




İçim kadar gri bu denizin kenarı, ve içime içime yağan yağmurun altında kıpırdamadan, umursamadan, üşümeden, düşünmeden, üşenmeden üstelik, öylece duruyorum..


Öylece.. yapacak başka daha güzel bişey yok. geçtim bütün sevdalarımdan.. mutsuz olmanın başka daha güzel yolları olmalı dedim.. burada.. bu deniz kıyısında.. bu yağmurun altında.. bu gri gökyüzünün gölgesinde.. bu kimselerin yürümediği, kimselerin sevmediği, kimselerin buna rağmen kimsesiz olmadığı yerde.. 


dönüp dönüp kendime çarpıp, dönüp dolaşıp kendime düşüp, yatıp kalkıp kendimle kalıp, düşüp kalkıp kendime düşüp... sarmal yay.. sarmal yay.. sarmal yay..


o kadar da derin değil hiçbir şey. o kadar da zor değil.. o kadar da anlamlı değil.. o kadar ağır değil hayat.. o kadar da güzel değil, o kadar kötü hiç değil.. o kadar da yaşamaya değer değil ama sandığım kadar da anlamsız deği hiçbir şey..  


bunu kendine yapma, bunu kendine yapma.. bunu kendine yapma.. yapma bunu...


hayatın kendisi geçerken, her şey onunla birlikte, çoğu zaman ondan önce geçiyor.. iyi ki kalıcı hiçbir şey yok hayatımızda tanrım.. kendimiz bile, iyi ki o kadar da kalıcı değiliz.. sonsuza dek varolmak en büyük ceza, bu yüzden cennetim yok benim tanrım, affet



Ferahlık serp içime tanrım.
Sokakları boşalt, biraz yürüyeyim. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder