Üzerimi örter misiniz?

Bu, biraz hazin bir sonbahar. Her şey olması gerektiği gibi. Rüzgar da öyle, akşamları ürpermek de öyle, hep beklediğin, hiç gelmeyen, ama canını daha çok acıtmak için bazen ışığını bir şimşek gibi çakıp ortadan kaybolan aşk da öyle, hazin, en az bu sonbahar kadar. Senden uzak topraklarda silahlar patlıyor, hazin...

Artık bekleme, beklediğin ne varsa, yosun tuttu, kelepçelendi olduğu yerde.. Cümlelerini üç nokta ile bitirme artık... Daha çok virgül kullan, bağlansınlar birbirlerine, dolamaçlı yollar gibi, çıksınlar küçük bir meydana -mutlaka ıssız olan..

Geceleri erken uyu, gündüz daha çok insan var sokaklarda.. Lütfen, kalabalıklar içinde yalnız olmak gibi klişelerden uzak tut kendini.. Geceleri erken uyu, yoksa kazdığın çukurlar çok derin oluyor, bir gün boğulacaksın o çukurlardan birinde, ve kimse seni görmeyecek..

Bach dinleme, hazin kelimesini en çok Bach dinlerken kullanıyorsun, çıkart onu hayatından..

Aşkı bekleme artık.. Herkesin en az bir kere kullandığı eski birşey seni yenilemeyecek. Artık 35 yaşındasın, aşkı eskittin artık.. Olmuyor, koşma peşinden.. Sonra üzüyorsun insanları.. Kimseyi üzme, dünya üzülmek için ne kadar kısa bir molaysa,  üzmek için ondan bile kısa bir mola..

Evde kendine yemek yap.. Kendine yemek yap.. Çorba olsun artık sofranda.. Ama unutma, artık tek kişisin, eskisi gibi kalabalık olmayacak sofran. Az yap yemeklerini, dökme, günah..

Dans etmeyi öğren artık.. Öğrendiğinde bunu ayışığında yap..

Uyutun beni.. Bir ilkbahar günü dokunun ama mutlaka, uyanacağım ve maestro...