6 Eylül 2011 Salı

Ölümden önce bir hayat var..



Hayatın, bir gün bir gemi olup benden böyle ağır ağır uzaklaşacağı aklıma gelmezdi.. Buradayım şimdi.. Bu Pasifik Okyanusu'nun ortasında, ve denize düştüğümü hiçkimse görmedi yıldızlardan başka..


Hepsi bu kadar mıydı? Bu muydu o kadar da kurguladığım sonum? Az sonra ya ısı kaybından öleceğim, ya da bilmediğim bir köpek balığı beni dibe çekecek ve oradan yıldızlara karışacağım..

Ne yani, bu muydu hayat? Böyle mi sona erecekti? Böyle ıssız, böyle kimsesiz, böyle bu kadar yalnız, bu derece soğuk, bu kadar korkutucu ve göz göre göre..


Biri dönüp baksa geminin kıç tarafından, beni görecek ve "denize adam düştü" sinyali verilecek, ve hayat iyimser haliyle devam edecek.. Ama gecenin üçü ve bu saatte pasifik okyanusunun ortasında uyanık kalmak için hiçbir sebep yok, hele de kıç tarafta gezintiye çıkmak için intihar düşüncesiyle dolmak gerek, ki intihar etmeye niyetli bir adamın ölmek üzere olan birini gördüğünde kurtaracağını değil, imreneceğini düşünürüm..


Bu muydu sahiden? Bu kadar mıydı?


Meğer yediğim son yemekmiş bu akşam yediğim.. Bilsem, ekmeğimi yemeğin suyuna bandırırdım..


Son elmayı dişlemişim, son günaydın'ı duymuşum, son uykumu uyumuş, son düşümü görmüşüm.. Ne tuhaf, bir cesedim bile olmayacak..


Gemi gittikçe uzaklaşıyor.. Okyanus, bir okyanus için çok sakin.. Yıldızlar, denize düşmeden önce dişlediğim elma kadar büyükler.. Suya düşmüş benimle oynaşanlar bile var.. Hayat bana ölmeden önceki son hediyesini veriyor..


Ne yani.. Hepsi bu muydu?


Üşümeye başlıyorum.. Hipotermia başlıyor.. Birazdan uyuşmaya başlayacak heryerim.. Birazdan düşünmek bile kalmayacak..


Hayatın, bir gün bir gemi olup benden böyle ağır ağır uzaklaşacağı aklıma gelmezdi.. Ezberlediğim şiirler, aşklarım, ailem, yürüdüğüm sokaklar, yırttığım rüzgarlar, sevişmeler, sevilmeler,  yediğim yemekler, gittiğim ülkeler, topladığım deniz kabukları, başak tarlalarının kımıltısı, elmadaki kurt, ağaçtaki erikler, en sevdiğim şarkılar, en ettiğim küfürler, kahkahalarım, susmalarım, sesim, sessizliğim kaldı o gemide..

Geriye kalan sadece yıldızlar..

Hepsi buymuş, evet..


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder