işte bu sensin.. işte yine başbaşayız seninle.. dostlar evlerine gidip, ışıklarını kapattılar.. sokaklardan adımlar silindi.. uzaklardan gelen sesler duyu eşiğinin altına indi.. işte yine buradayız seninle.. işte yine en görkemli haliyle sonbahar.. bu şarabi tonlar senin için hazırlandı... işte yine en sevdiğin şarkıları dinliyorsun.. bak, bu senin hayatın.. 35 yıl önce başladın yaşamaya.. her gün biraz artarak, biraz birikerek, biraz tükenerek, biraz tüketerek, biraz kendin, biraz olmak istediğin kendin, biraz olamadığın kendin olarak, her hün biraz daha karmaşık hale gelip gittikçe basitleşerek, sadeleşerek, geldin, gidiyorsun.. her gün gidiyorsun ve sen bunu biliyorsun.. bunu yaşadığın hayat öğretti sana.. her gün biraz daha gitmeyi.. bunun kıymetini bil.. bir aynada yaşasam, yine senin suretin olarak yaşamayı isterdim.. bunun da kıymetini bil..
"uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder