itiraz istemiyorum sayın yargıç!
bu benim hayatım ve kendi hayatımı öldürüyorum, hem de her gün, biraz daha.. hayatını yaşamak da neymiş, kim becerebilmiş bilemem, ama lütfen siz de farkediniz.. hayatını yaşamak denen şey koca bir yalandır.. insan hayatını öldüre öldüre, sonunda kendi ölür..
itiraz edenlere kulak asmayınız sayın yargıç!
herşey ben yaşarken oldu.. bu uçsuz bucaksız afak, sessizce gözler önüne serildi de, hiç bir tanrının kulu -hayır,özellikle tanrının hiç bir kulu demiyorum - ona yeterince ilgiyi göstermedi, siz ne duyarlılığından bahsediyorusunuz, herhangi bir tanrının aşkına?
itiraz ediyorsunuz ama sayın yargıç!!,
hiç bilmediniz ki, beni bunca tanrılar arasında, hepten tanrısızlaştıran çok aşktan geçtim ben.. şimdi denize ulaşmış bir ırmak gibiyim... akıttım bütün kanımı son damlasına kadar.. deltalarım yok artık benim, akıp geçtiğim yerlerdeki yosunlar kurudu çoktan..
umurumda değilsiniz sayın yargıç..
lütfen buna inanın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder