Birazdan sokağa çıkıp, kadın ya da erkek, yaşlı ya da genç karşıma çıkacak ilk insana "Pardon, bu gece yanımda uyur musunuz?" diye sorabilirim, o derece korkuyorum..
Kendi kendimi, yalnız ölmenin o kadar da kötü olmadığına ikna etsem, bütün bunlar olmayacak. Yalnızlığı bütün asaletiyle yaşayan bir canlının en muhteşem ve görkemli sonu, yalnız ölmek olsa gerek. O kadar da kötü değildir belki kimbilir.. Kaç kişi, ölürken yanında olanlardan memnundu, kaç kişi bunu kıymetli buldu, ya da kaç kişi, o ölüm anında yalnız kalmak istedi, bunu bilen yok.. Nasılsa, her ölüm kendini yaşıyor. Toplu ölümlerde bile, herkes kendine ölüyor..Ölümün kendisi o kadar yalnız bir şeyken, yalnız ölmek mi??
Belki o kadar da kötü değildir, kimbilir?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder