gülümsüyorsun; görmezden gelmemi bekleme.. bir akşam üzeri, evine dönen adımlarını sayarken, yahut bir işgünü telaşında herhangi bir yerden başka herhangi bir yere giderken, kendine dair hiçbir ipucu vermeden yağan yağmuru farkeder gibi farkediyorsun bunu ve işin tuhafı sen bile yadırgıyorsun.. ne kadar zaman geçmiş kendini gülümserken -suçüstü- yakalamayalı.. kaç kıştan arda kalan kaç üşümek gelip de sığınmış koynuna, artık hesabını yapmak istemiyorsun, farkındayım..
kendini koyu ve sefil bir kışa hazırlamakla geçen son zamanlarını bir daha düşün.. kış, kışa hazırlanmaya başladığın andan itibaren üşütmeye başlıyor, bunu biliyorsun artık.. bir de bilsen ya, yeryüzünün iklimi vardır ama insanın iklimi yoktur. bilsen ya, senin kalbin, kışın ortasında bir bakarsın baharı getirir, küreler kapının önüne de, bir çiçek kokusu başını döndürür..
bak, burada ortalık yerde duran bir kalp var, seni düşündükçe içini ısıtan..
gör, adımlarının sayısı arttıkça, eskiyor zaman..
duy, bir araya gelmiş birkaç notadan oluşan bir şarkı değil artık hayat, bach'ın o en sevdiğin eseri..
dokun, yanıbaşında uykusunda bir dünya dönüyor, ekseni kayıp..
dinle, yeryüzünün sana anlattıracak çok güzel hikayeleri var, ve sen hepsinde çok güzelsin..
şimdi bırak kendini o ırmağın akışına.. deniz başlayacak birazdan..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder