buradayım..

ne kasım kasım kasılan kasım ayı, ne de aralanan bir aralık yok gözümde.. baharı bekliyorum, çiçeklerle toplanıp, sonra da olaysız dağılmak için.. dışarıdaki soğuğa inat, sıcacık bir yatakta uykuyla sevişip bekliyorum; ırmaklara yeniden su yürüyecek.. penceremin önünde, sarmaş dolaş uyuyan sarmaşık bile soyunup yapraklarından, kendini kırmızıya boyadı.. buradayım.. kendimde.. başka hiçkimsede değil.. başka hiçbir yerde değil.. kendi yastığımda başım.. uzanıp, kendi elimden başka tutunduğum bir el yok.. buradayım.. kendi duvarlarımın içinde.. kendi yaramın kabuğunda, sırtımdaki hançerde, kendi bileğimden akan kandayım..  tam ortasındayım, sağımdan solumdan, yüzüme gözüme çarparak saçılıp giden hayatımın.. tam ortasındayım, biliyorum, yaşamımla ölümümün..

daha iyi şeyler beklemiyorum.. daha kötü şeyler olmasın, yeter..

önce sev, sonra siktir git..

hayat, hergün uyandığımda bana "yarını bekle" demenden bıktım. bırak da yakalayayım seni sonbaharından.. çekeyim içime bi güzelce.. ciğerlerime sarı yapraklar dolsun. saçlarım kızıl olsun.. 

ışığını as artık göğüme, sonra dön arkanı ve çek git hayatımdan, hayat.. 

keç kere gördüm restini, kaç kere yükselttim de ne oldu.. ikimiz de bu oyunun galibini biliyoruz.. sen çekip gideceksin başka hayatlarda yaşamaya, ben çekip gideceğim bir çiçeğin dallarında ölmeye.. sen başka hayatları yaşatırken, ben içinde yürüdüğüm çiçeği de öldüreceğim..sonra sen başka hayatları da tüketip, kendine yeni bir hayat bulduğunda, ben belki bir kelebeği öldüreceğim..  

sen hayatsan, bana ölüm olmaktan başka ne kalıyor geriye hayat? 

şimdi, bak bana... gözlerimin içine.. ve bir daha düşün bana "yarını bekle" demeden önce.. bugün olsun ne olacaksa.. bugün.. burada.. bu sonbaharda.. bu göğün altında.. bu hayatta. başka bir hayat yok.. herşey bu hayatta.. sen buradayken.. sen başkasına çekip gitmemişken.. ben çiçek olmadan hemen önce.. ikimiz yanyanayken olsun ne olacaksa.. güzel şeyler olsun.. 

hayat, yanımda olduğun sürece bana kendini sun. sonra da siktir git!